BRUGGE

langs de straten jagen

naar het stof van eeuwen gevels

en stenen steegjes

rondom de aders

van oude waters

vinden

groeten naar de blaren

langs de meisjesharen

op kasseien

wind van zwijgend leven

vinden

en dan even…

bruggen tellen

en naar zwanen zwaaien

fluisterend de kromme bomen

ze zeggen rust in elke hoek

elke drempel elke stoep

(schaduw en schemering sluipen

naast glorie en glans)

en hier het nieuwe lichaam

van ons zijn: oud en jong

Gezelle tast de muren af

maar overal holt een zon

van duisternis vol licht

slenterend in een onnoemelijk ondergaan

dat spreken en sterven in zich sluit

en roem de daken wensen laat

een nieuwe koraal

een nieuw gejuich

©WimVanBesien2019