Herdacht gedicht, gepubliceerd in Yang 91, 100 dichters (1979)

wandelend wonder maakt water

bruisend of rimpelloos,

vijvers tot modder

de beken die ik gekend beken

zo vroeg donker telkens weer

de weken die breken, wolken bezwerend

vonken groeien naar dat eeuwig gekniel

langs de lanen van het leven mijn

longen met die lonkende honger, die andere taal

zou ik haar wiegen en bewaren

dragen en vertalen

of wacht mij weer de magere morgen,

elke nacht de wakkere klacht?